Hershel, później Harry Cukierman (Tzukerman)
urodzony 15 kwietnia 1893 roku
w Kurowie, województwo lubelskie, Polska
Sara Cukierman
urodzona w 1902 roku
w Kurowie, województwo lubelskie, Polska
Josef Cukierman
urodziny 26 czerwca 1930
w Kurowie, województwo lubelskie, Polska
Baruch Cukierman
w Kurowie, województwo lubelskie, Polska
Khanale Cukierman
urodzona w Kurowie, województwo lubelskie, Polska
Rivka Cukierman
urodzona w Kurowie, województwo lubelskie, Polska
Rodzina Cukiermanów mieszkała we wsi Kurów leżącej w pobliżu Puław, na północny zachód od Lublina. Ojciec pracował jako handlarz obwoźny po okolicznych wioskach. Jesienią 1939 roku, po wkroczeniu Wehrmachtu do Polski, Kurów został zbombardowany, więc rodzina przeprowadziła się do oddalonej o kilka kilometrów wsi Wólka Kątna. W 1941 roku, zgodnie z zarządzeniem niemieckich władz okupacyjnych, musieli przenieść się do getta w Opolu Lubelskim. Na niewielkiej przestrzeni i w nieludzkich warunkach mieszkało tam ok 10.000 ludzi. Pod koniec marca 1942 roku około 2.000 ludzi zostało deportowanych do obozu zagłady w Bełżcu. Podobny los spotkał również rodzinę Cukiermanów, których razem z grupą liczącą ok. 2000 ludzi zaprowadzono na odległy o 30 kilometrów dworzec kolejowy w Nałęczowie. Mężczyźni szli piechotą, kobiety i dzieci jechały furmankami. Tam wpędzono ich do wagonów bydlęcych i deportowano do Sobiboru.
Po przybyciu do obozu rodzina została rozdzielona na rampie. Sara wraz z trojgiem młodszych dzieci: 7-letnim Baruchem, 6-letnią Khanale oraz 5-letnią Ryfką, stanęła po jednej stronie, a po drugiej – starszy syn Joseph wraz z ojcem. Sara, Baruch, Khanale oraz Ryfka zostali bezpośrednio po przybyciu do Sobiboru zamordowani w komorach gazowych.
Josef i Hershel czekali na razie pod wiatą w obozie I. Jeden z SS-Mannów zapytał, czy wśród nowo przybyłych znajduje się kucharz. Zgłosił się Hershel i poprosił, żeby mógł zabrać swojego syna jako pomocnika. Zezwolono mu. Przez 1,5 roku, aż do wybuchu powstania w Sobiborze, Hershel pracował jako kucharz obozowy. Josef pracował również w kantynie SS. Musiał czyścić buty SS-Mannów.
Podczas powstania udało im się uciec i przedrzeć do rodzinnej wsi, Kurowa. Tam ukrywali się, w zamian za zapłatę, u znajomych polskich rolników. W maju 1944 roku Josef udał się do lasu i wstąpił do partyzantki. Po wojnie ojciec i syn spotkali się ponownie w Lublinie. Potem udali się do Łodzi, a następnie do Niemiec. Obaj zeznawali na procesie Ericha Bauera w Berlinie oraz Huberta Gomerskiego oraz Johanna Kliera we Frankfurcie nad Menem. Na początku lat pięćdziesiątych Hershel wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Josef pozostał w Niemczech, mieszkał później w Karlsruhe. Zmarł w następstwie zawału serca w dniu 15 czerwca 1963 roku, w wieku zaledwie 32 lat. W 1965 roku jego ojciec wrócił na krótko do Niemiec, żeby zeznawać w procesie sobiborskim w Hagen. Zmarł w 1979 w Irvington, w stanie New Jersey.
