Liesel Aussen

Liesel Aussen

Liesel Aussen
urodzona 8 marca 1936 r.
w Leer, Fryzja Wschodnia, płn-zach. Niemcy

Alfred Aussen
urodzony 15 lutego 1908 r. w Oberhausen,
Północna Nadrenia-Westfalia, zachodnie Niemcy

Paula Aussen, z domu Aron
urodzona 23 września 1909 r.
w Leer, Fryzja Wschodnia, płn-zach. Niemcy

Paula Aussen

Rodzice Pauli Aussen

Louis Aron
urodzony 21 maja 1875 r.
w Leer, Fryzja Wschodnia, Płn-zach. Niemcy

Karoline Aron, z domu Hess
urodzona 12 maja 1871 r.
urodzona w Castrop-Rauxel,
Północna Nadrenia-Westfalia, zachodnie Niemcy

Liesel przyszła na świat 8 marca 1936 r. w Leer (Fryzja Wschodnia, północno-zachodnie Niemcy). Razem z rodzicami, Alfredem i Paulą Aussen, oraz  dziadkami, Louisem i Karoliną Aron, mieszkała w domu mieszczącym się przy Rathausstraße 22/24. Jej ojciec był kupcem, a dziadek prowadził w domu manufakturę odzieżową oraz sklep. Pewnego dnia po narodzinach małej Liesel jej ojciec udał się do ratusza  w Leer, aby zgłosić narodziny córki. Urzędnik stanu cywilnego odmówił zgody na zarejestrowanie córki pod imieniem Liesel, uzasadniając, że żydowska dziewczynka nie może być zaszczycona noszeniem pięknego niemieckiego imienia. Pan Alfred Aussen bezskutecznie próbował  skłonić urzędnika do zmiany decyzji, proponując, aby imię dziewczynki zapisać Lisel abo Lizel. Dopiero po interwencji u starosty udało się w akcie urodzenia córki wpisać imię zgodne z życzeniem ojca.
W następnych latach sytuacja ekonomiczna i społeczna rodziny była coraz gorsza. Louis Aron musiał zamknąć swój interes, naród żydowski został wykluczony z miejskiego życia publicznego. W maju 1938 roku Alfred Aussen postanowił wraz z żoną i Liesel opuścić Leer. Rodzina przeniosła się do oddalonego zaledwie o 35 kilometrów od Leer, znajdującego się we wschodniej Holandii miasteczka Winschoten. 
Dziadkowie Liesel zdecydowali się pozostać na razie w Leer. Nie chcieli opuszczać swojego rodzinnego miasta. Podczas “nocy kryształowej” wszystkie szyby wystawowe w sklepie dziadków zostały wybite. Louis Aron, tak jak inni żydowscy mieszkańcy Leer, był prowadzony przez miasto do obory i tam tymczasowo zamknięty. Ze względu na podeszły wiek uniknął przeniesienia do obozu koncentracyjnego. Jednak dwa tygodnie później miasto Leer przejęło dom przy Rathausstraße i małżeństwo Aronów musiało w styczniu 1939 roku przeprowadzić się do mieszkania mieszczącego się przy Heisfelderstraße. Po traumatycznych przeżyciach ostatnich miesięcy, w marcu 1939 roku para zdecydowała również przenieść się do Winschoten. W tym mieście mieszkali oni w odległości kilkuset metrów od siebie. Gdy w maju 1940 roku Holandię zajął Wehrmacht, ich życie w sąsiednim kraju, uważanym dotąd za bezpieczny, zmieniło się. Także tutaj żydowską ludność spotkały represje ze strony niemieckiego okupanta. Liesel mogła tylko przez rok uczęszczać do szkoły, ponieważ od 1941 roku zakazano żydowskim dzieciom edukacji szkolnej. 

W sierpniu 1942 roku Alfred Aussen został przewieziony do policyjnego obozu przejściowego w Westerbork, a trzy miesiące później znalazły się tam jego żona i córka. W Westerbork rodzina miała przywilej zamieszkiwania razem. W lutym 1943 wysłano ich do podległego SS obozu koncentracyjnego Hertogenbosch (w lasach koło miejscowości Vught, 25 km na północny zachód od Eindhoven – przypis tłum.), gdzie przebywali do początku lipca, zanim z powrotem wysłano ich do Westerbork. Po dwóch tygodniach, 20 lipca 1943 roku, rodzina musiała wsiąść do pociągu, który zabrał ich do niemieckiego obozu zagłady Sobibór w okupowanej Polsce. Wraz z nimi wepchnięto do wagonów bydlęcych 2206 innych żydowskich dzieci, kobiet i mężczyzn, Po ciągnącej się w nieskończoność trwającej trzy dni podróży, transport dotarł do Sobiboru. Nikt z jadących tym pociągiem 2009 ludzi nie doczekał końca wojny. Przyjmuje się, że Alfred i Paula Aussenowie wraz ze swoją siedmioletnią córką Liesel zostali zamordowani 23 lipca 1943 roku w komorach gazowych Sobiboru.
Ten sam los spotkał również dziadków Liesel. 17 marca 1943 roku Louis i Karoline Aussenowie  zostali deportowani z Westerbork do Sobiboru i 20 marca 1943 roku zostali tam zamordowani w komorze gazowej.