Hermine Rothschild, z domu Katz
urodzona 4 sierpnia 1877 roku
w Korbach, Hesja, Niemcy

Mąż
Alfred Rothschild
urodzony 4 października 1871 roku
w Vöhl, Hesja, Niemcy
zmarł 13 sierpnia 1939 roku w Korbach

Syn
Richard Moritz Rothschild
data urodzenia: 12 maja 1905
miejsce urodzenia: Vöhl, Hesja, Niemcy

Hermine Katz przyszła na świat 4 sierpnia 1877 roku jako najstarsza córka Salomona Katza i jego żony Johanny. Salomon Katz zajmował się handlem zbożem i był właścicielem gorzelni w Korbach. Razem ze swoim młodszym rodzeństwem: bratem Siegfriedem (ur. 1879 r.), siostrą Emma (ur. 1882 r.), siostrą Metą (ur. 1883 r.) oraz siostrą Margarete (ur. 1885) dorastał w domu przy ulicy Lengefelder Straße w Korbach.

4 lipca 1904 r. w Korbach Hermine Katz poślubiła hotelarza i kupca Alfreda Rothschilda i przeprowadziła się do niego do miasta Vöhl. Tam wspólnie prowadzili zajazd Gasthof Prinz Wilhelm oraz sklep kolonialny. Rok po ślubie na świat przyszedł ich syn, Richard.

Lokal prosperował dobrze, w sali zajazdu odbywały się koncerty fortepianowe oraz małe przedstawienia teatralne. W 1910 roku Alfred Rothschild został wybrany do rady gminy. Podczas I wojny światowej służył w Reichswehrze i został odznaczony Żelaznym Krzyżem. Hermine w tym czasie sama sprawowała pieczę nad synem, zajazdem, sklepem. Luise Siegmann, pracownica zajazdu, opowiadała po wojnie, że Hermine zarządzała personelem kuchennym i wyśmienicie gotowała. Młode dziewczyny mogłyby się od niej wiele nauczyć.
Alfred Rothschild był członkiem kilku stowarzyszeń w Vöhl. Między innymi był reżyserem w amatorskiej grupie teatralnej.
Richard Rothschild ukończył Książęce Gimnazjum Krajowe w Korbach.
Na początku 1933 roku do władzy doszli narodowi socjaliści, co miało duży wpływ na losy rodziny Rotschildów. W wyborach samorządowych w Hesji , które odbyły się 5 marca 1933 roku, po raz kolejny wystartował Alfred Rotschild. Już od 1910 roku był wybierany nieprzerwanie do rady gminy, a w tych wyborach nie uzyskał ani jednego głosu od swoich współobywateli.

Richard Rothschild
W czerwcu 1933 roku Richard został aresztowany i na okres dwóch tygodni osadzony w więzieniu we Frankenbergu. Miesiąc później we Frankenbergu sporządzono listę 35 osób z terenu powiatu, które będą poddane policyjnej obserwacji. Na tej liście znalazł się również Richard Rothschild. Zdecydował się wówczas na emigrację do Palestyny. W obozie przygotowawczym dla przyszłych emigrantów do Palestyny “Hachschara” szkolił się z prowadzenia działalności gospodarczej w Palestynie. W obozie poznał swoją przyszłą żonę Gerdę, z którą ożenił się 1 grudnia 1934 r. W styczniu 1935 roku opuścił swoich rodziców, Vöhl oraz Niemcy i udał sie ze swoja żoną do Palestyny. Małżeństwo nie doczekało się dzieci. Oboje zmarli w podeszłym wieku, w Izraelu.

Hermine i Alfred Rothschildowie odczuli odrzucenie ze strony swoich współobywateli. Klienci odeszli, zajazd został “zaryzowany” i musiał zostać sprzedany poniżej swojej realnej wartości. Rothschildowie musieli odtąd wynajmować mieszkanie.
W sierpniu 1938 roku także gmina żydowska musiała najprawdopodobniej sprzedać (z pewnością nie całkiem dobrowolnie) budynek synagogi, ponieważ jasne było, że przy tylko 13 żydowskich mieszkańcach, w tym 3 mężczyznach, nie mogła być sprawowana boża posługa. Przeprowadzenie transakcji gmina zleciła Alfredowi Rothschildowi. Synagoga została sprzedana za śmiesznie niską cenę, pieniądze trafiły na zablokowane konto, którym gmina żydowska nie mogła dysponować.

Podczas “Nocy Kryształowej”, 10 listopada 1938 r., 67-letni Alfred Rothschild został aresztowany i przez Kassel przewieziony do obozu koncentracyjnego Buchenwald koło Weimaru. Alfred Rotschild powrócił ciężko chory do Vöhl dopiero 5 września 1939 roku. Lekarz domowy nie stwierdził żadnych zewnętrznych obrażeń. Hermine Rothschild przeprowadziła się swoim ciężko chorym mężem do oficyny domu jej rodziców w Korbach.
13 września 1939 r. Alfred Rotschild zmarł. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Korbach.

30 stycznia 1901 roku Emma Katz poślubiła urodzonego w heskim mieście Sachsenhausen handlowca, Maximiliana Hirscha. Z tego małżeństwa pochodzi troje dzieci : Bernhard, Else i Hildegard. Maximilian Hirsch zmarł w 1934 w Sachsenhausen, małej miejscowości w pobliżu Korbach. Troje dzieci wyemigrowało do Palestyny i Szwecji, przez co uniknęły prześladowań ze strony narodowych socjalistów. w 1937 roku Emma Katz przeprowadziła się do domu rodziców w Korbach.
Jesienią 1941 roku Hermine Rothschild wraz ze swoją matką, Johanną Katz, swoją siostrą, Emmą Hirsch i niezamężną córką, Margarete, musiały opuścić dom przy ulicy Lengefelder Straße 11 i przeprowadzić się do “Domu Żydów” (niem. “Judenhaus”), mieszczącego się przy ulicy Kirchstraße 13.
O planowanym “przesiedleniu” Emma Hirsch i Hermine Rothschild dowiedziały się na początku kwietnia 1942 roku. Pod koniec maja 1942 roku, prawdopodobnie 29-tego, obie siostry musiały udać się do Kassel. Zostały przewiezione na “Sammelstelle” (punkt zborny), mieszczący się w sali gimnastycznej Zespołu Szkół w Kassel przy ul. Schillerstraße. Tam zostały zarejestrowane i zrewidowane w celu znalezienia przy nich kosztowności.
Rankiem 1 czerwca 1942 roku Hermine Rotschild i Emma Hirsch wraz z innymi 506 żydowskimi mężczyznami, kobietami i dziećmi z okręgu Gestapo Kassel transportem specjalnym (niem. Sonderzug) “da57” deportowane do Sobiboru. W Halle i Chemnitz do pociągu wpędzono kolejne setki osób.
Oficjalnie miejscem docelowym transportu była Izbica, małe żydowskie miasteczko w dystrykcie Lublin, który służył Niemcom jako getto tranzytowe.
Pierwszym przystankiem pociągu w dystrykcie Lublin był obóz pracy na starym lotnisku w Lublinie, gdzie z transportu wybrano do pracy przymusowej około 80 mężczyzn. W końcu pociąg pojechał bezpośrednio do Sobiboru i dotarł tam 3 czerwca 1942 roku. Przyjmuje się, że obie siostry zostały zamordowane bezpośrednio po przybyciu do obozu Sobibór.
Margarete Katz wraz ze swoją matką Johanną Katz wraz z innymi 735 żydowskimi mężczyznami, kobietami i dziećmi z okręgu Gestapo Kassel deportowane do getta Theresienstadt (wtedy Protektorat Czech i Moraw, obecnie Czechy). Johanna Katz zmarła tam 26.09.1942 roku, natomiast córka została 23 stycznia 1943 roku deportowana do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Od tego czasu jest uznawana za zaginioną. Przyjmuje się, że została zamordowana bezpośrednio po dotarciu do obozu, w dniu 24 stycznia 1943 roku.

Siegfried Katz ożenił 11 czerwca 1911 roku w z pochodzącą z Getyngi Hedwig Plaut. Po śmierci swojego ojca, Salomona Katza, przejął jego przedsiębiorstwo w Korbach. Małżonkowie zostali wywiezieni 26 września 1941 roku do obozu zbornego Wrexen, gdzie utworzono fabrykę papieru Haupt. Stamtąd pod koniec maja 1942 zostali przewiezieni do “Sammelstelle” (punktu zbornego), mieszczącego się w sali gimnastycznej Zespołu Szkół w Kassel przy ul. Schillerstraße.
Ich droga życiowa zakończyła się w ten sam tragiczny sposób, jak w przypadku Herminy Rotschild i Emmy Hirsch – w obozie zagłady Sobibór. Siegfried i Hedwig zostali wysłani do Sobiboru tym samym pociągiem deportacyjnym.